святой

επ., βρ: свят, свята, свято.

1. άγιος•

Святой Дух το Αγιο Πνεύμα•

Святая Троица η Αγία Τριάδα•

святые места οι άγιοι τόποι•

святая вода άγιασμα, αγιόνερο, -έρι•

святая неделя η Μεγάλη Εβδομάδα, το Μεγαλοβδόμαδο•

святая святых α) το απόκρυφο, το απρόσιτο, β) τα άγια των αγίων, το αγιότατο (το πολυτιμότατο).

2. ουσ. το ιερό•

для него нет ничего -ого αυτός δεν έχει (επάνω του) τίποτε το ιερό και όσιο (είναι πάντα έτοιμος για κάθε προστυχιά)•

жития -ых οι βίοι των αγίων.

|| ουσ. ο άγιος• святой ο άγιος, του οποίου η μνήμη τιμάται ή γιορτάζεται•

день всех -ых η μέρα των Αγίων πάντων•

клясться всеми -ыми ορκίζομαιστους Αγιους Πάντες.

|| ουσ. -ые παλ. οι εικόνες αγίων.

3. βλ. праведный. || αγαθός, αγνός. || μτφ. αναμάρτητος•

он чист и свят αυτός είναι καθαρός (αγνός) και άγιος.

4. αγαπητός, προσφιλής, φίλτατος•

-ая моя родина φίλατατή μου πατρίδα.

5. ύψιστος•

святой долг ιερό καθήκο.

εκφρ.

святой отец – πάτερ•

-ая -ых – α) μυστικό μέρος, β) βλ. 4 σημ.• как Бог свят (απλ.) οπωσδήποτε, σίγουρα•

хоть -ых (вон) неси (выноси) – παλ. μακριά απ εδώ,να μη τον βλέπουν τα μάτια μου (συχαμερότατος).